305th Review Herinneringen van een jachtvlieger- Evert ‘Ace’ Motshagen

  • Herinneringen van een jachtvlieger

    Evert ‘Ace’ Motshagen
    Martin Leeuwis Publications
    2023
    Dutch
    X X X X X X
    704 pg.
    978 94 90008 321
    Review written by: Rene Verjans

    Van alle luchtvaartboeken die ik heb is dit wel een heel bijzonder boek; het is een boek in twee delen. Oorspronkelijk zou het boek 850 pagina’s dik zijn, maar dat werd te gek. Daarom is in overleg met uitgever
    Martin Leeuwis besloten gekozen voor een tweedelige set boeken, met totaal meer dan 700 pagina’s op A4-formaat Nederlandse luchtmacht geschiedenis en honderden foto’s. Evert Motshagen is luchtmacht-vlieger en startte in 1954 met zijn eerste trainingsvlucht op een Fokker S-11 om 30 jaar later in 1984 te eindigen op een F-16. Welk vliegtuig vloog hij niet? Wat een carrière!

  • Deze mooie herinneringen van ‘Ace’ Motshagen zijn te koop via www.jachtvliegers.info voor € 69,- incl verzendkosten binnen Nederland.

    Van alle luchtvaartboeken die ik heb is dit wel een heel bijzonder boek; het is een boek in twee delen. Oorspronkelijk zou het boek 850 pagina’s dik zijn, maar dat werd te gek. Daarom is in overleg met uitgever Martin Leeuwis besloten gekozen voor een tweedelige set boeken, met totaal meer dan 700 pagina’s op A4-formaat Nederlandse luchtmacht geschiedenis en honderden foto’s. Evert Motshagen is luchtmacht-vlieger en startte in 1954 met zijn eerste trainingsvlucht op een Fokker S-11 om 30 jaar later in 1984 te eindigen op een F-16. Welk vliegtuig vloog hij niet? Wat een carrière!

    De boeken zijn in meerdere boeken uniek. Behalve dat ze zeer uitgebreid de ‘ins and outs’ beschrijven van de ervaringen en  belevenissen van de schrijver, komen ook echt alle maar dan ook alle aspecten van de vliegcarrière aan bod op een wijze waarop ik dat nog nooit gezien heb; van de kaft van het vliegmedisch Keuringsboek en stukjes geschreven tekst uit datzelfde boek tot allerlei foto’s van de opleiding in Nederland en de Verenigde Staten en van cockpitfoto’s van alle vliegtuigen tot het toerental waarmee de T-28- lesvliegtuigen warm gedraaid werden en van kaartmateriaal tot beschadigen aan vliegtuigen na schietoefeningen. Maar ook de eerlijkheid en oprechtheid waarmee hij schrijft is mooi.

    Je voelt aan het hele boek dat Evert Motshagen er gewoonweg een genoegen in had om volledig te willen zijn aangaande wat hij allemaal meemaakte en met aandacht voor de context, collega’s, humor maar ook de realiteit. De schrijfwijze en manier van presenteren getuigt van een brede alomvattende kijk op de wereld. En alsof het allemaal zo mooi was in die 30 jaar!? Het moeten ook heftige jaren geweest zijn. Vooral in de 50-er jaren was het aantal ongevallen hoog. Er was minder aandacht voor veiligheid, enerzijds, maar anderzijds was het natuurlijk ook de techniek die toen nog relatief vaker faalde. Soort causaal verband ook dat naarmate vliegtuigen langer geleden gebouwd werden, en er veel mee gevlogen werd er tevens relatief meer ongevallen mee plaats vonden. De schrijver verloor in 1958 in een week drie collega’s. Hoe romantisch! Not!

    En zo staan de twee boekwerken vol met allerlei interessante wetenswaardigheden. Zo beschrijft de schrijver zijn ervaringen met een Martin Baker- schietstoelsimulator waarmee 13 G bereikt werd,  maar zaken als formatievliegen en ook de werking van een barrier op de runway blijven niet onaangeroerd.

    In deel 2 komt kort zijn tweestrijd aan de orde die gaat over vlieger blijven bij de KLu of overstappen  naar de civiele vliegwereld. Hij belandde ook in een DC-8- vliegsimulator, maar omdat het in de zestigerjaren niet al te best ging, bleef het bij luchtmacht! Maar niet alleen dat! Motshagen zat ook in de zweefvliegwereld en sleepte bijvoorbeeld ook zweefvliegtuigen omhoog vanaf Gilze Rijen met een Tiger Moth. Hij vond het fantastisch en dat zie je ook terug in de tekst en foto’s. En dat vliegen met die Tiger Moth liep hem nog bijna verkeerd af toen hij een keer op zeer lage hoogte na een 360 in z’n eigen slipstream terecht kwam. Een kleine 30 pagina’s gaan over zweefvlieghistorie. Erg grappig en ook mooi.

    Daarna beschrijft hij de overstap van de prop naar de straalmotor….de T-33, waar hij ook een keer uit moest springen toen hij de kist samen met een collega niet meer uit een spin kreeg vanaf 18.000 voet. Mooi beschreven allemaal! Hij maakte veel uren op de T-33 en zat ook in het Whisky-four Demonstatieteam van de luchtmacht. Daarna volgden de CM-170 Magister, F-84, F-104 en F-16. Alleen de NF-5 mist! Motshagen was o.a. ook instructeur op de F-84. Het blijft bijzonder dat daar geen tweezitter van was en er op de grond met een stoeltje naast de cockpit geoefend werd. Jesus! Daarna maakte hij meer dan 1.000 vlieguren op de F-104 Starfighter. In 1970, dus 16 jaar na zijn start vliegcarriere zat hij op 4.000 vlieguren totaal….en daarna, nou ja lees het maar!

    Eerlijk als Motshagen is beschrijft hij ook hoe dat moest met plassen vanuit een F-104. Nou niet dus. Ja, het kon wel, maar de verhalen daarover waren niet je van het. Mooi ook dat ie beschrijft hoe het  een keer echt verkeerd afliep door buikkrampen. Lijkt me niets als je daarboven ziek wordt en dat met enkele honderden kts per uur snelheid. Brr. En zo belandde hij in 1981 in de cockpit van de F-16 waar hij twee jaar in zou vliegen, 120 vluchten….

    Ik heb zelden zo’n eerlijk verhaal gelezen als in de laatste pagina’s van dit boek. Hij geeft twee dingen kort maar ook eenvoudig aan; (kort geschreven)  A) Motshagen ervaart een gebrek aan erkenning van de KLu en Samenleving; hij heeft na 30 jaar vliegen geen insigne ontvangen en is ook geen ‘veteraan’  omdat hij nooit in een conflict heeft gevochten. B) Motshagen geeft aan dat hij de avionica in de F-16 niet onder de knie kon krijgen. Hij kon dis niet optimaal presteren en werd daarmee een blok aan het been voor 323 Sqn op Leeuwarden. Hoe eerlijk, maar helaas voor Motshagen ook dubbel.

    Hij zou daarna aan de KMA les geven en nog jaren in de sportvliegerij actief zijn. Fantastisch boek! Uit mijn hart!

    Naschrift

    Beste heer Motshagen,

    Ik wil u bij deze -als burger, als piloot, als reservist bij defensie- hartelijk danken voor uw bijdragen als piloot, instructeur en jachtvlieger bij de luchtmacht.

    U heeft zich zeer ingespannen voor uw carrière en getuige het feit dat u het kunt navertellen en werkelijk schitterend heeft opgeschreven pleit dit voor u. Het Koude oorlog-tijdperk was een bijzondere tijd en mede dank zij de afschrikkende werking van legers, wapensystemen en de mensen die zorgden dat dat ‘systeem’ draaide, is aan dat tijdperk -destijds- een einde gekomen. Mede dus dankzij uw inzet. Dankjewel!

    Ik had 30 jaar geleden als puber graag in uw schoenen willen staan, maar besef nu ook als vijftiger en  actief sportvlieger dat ik waarschijnlijk nooit na had kunnen doen wat u gepresteerd heeft. Ik zou waarschijnlijk al gesneuveld zijn bij de avionics van een minder moderne kist dan de F-16. U heeft in uw vlieg- carrière vele honderden mensen goed en veilig leren vliegen. Dat is een enorme bijdrage aan de Nederlandse luchtvaart. U heeft daarnaast deze twee mooie boekdelen met Martin Leeuwis gepubliceerd waar we alleen maar van kunnen genieten en leren. Ook hiervoor een DANKJEWEL!

    René Verjans

    Deze mooie herinneringen van ‘Ace’ Motshagen zijn te koop via www.jachtvliegers.info voor € 69,- incl verzendkosten binnen Nederland.


      Geef een antwoord

      Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.