Soms is ‘what you see (op de voorpagina)…NOT…what you get’. Enkele weken geleden liep ik een boekwinkel binnen op zoek naar een boek over ‘vliegen’. Visueel ingesteld als ik ben, zocht ik naar een boek met een vliegtuig op de kaft. Wel met resultaat, maar niet wat ik zocht. Ik dus naar een balie en trof daar een ietwat pedante dame. Ik vroeg of ze wellicht in haar systeem kon zien of er nieuwe boeken waren uitgegeven in de categorie luchtvaart. ‘Luchtvaart? Even kijken, nee op die categorie kan ik niet op zoeken. Heeft u een titel of auteur’? ‘Nee, dat is het probleem nu net!’ Aldus thuis op jacht naar een boek met een vliegtuig op de kaft via boekensite.com. Daar kun je tenminste wel zoeken op ‘luchtvaart’. En wat vind ik? Een boek met twee vliegtuigen op de kaft. Dat is meer dan één en dus was mijn kinderhand snel gevuld. Ik had extra geluk want er waren enkele tweedehands exemplaren te koop voor weinig.
Van een boek voorzien van een oud vliegtuig en een fokker op de kaft wist ik even niet wat ik moest verwachten, maar dat maakte me des te nieuwsgieriger. Volgens Google en de wikipedia is de schrijver een populaire Amerikaanse auteur, schrijver en een professionele piloot sinds jaar en dag. Hij heeft nog al wat publicaties op zijn naam staan.
Het boek is geschreven in een Amerikaanse context; nogal wat plaatsnamen en streken in de VS komen aan de orde en wellicht is het daarom handig –als je niet zo bekend bent met de States- om een landkaartje er bij te hebben tijdens het lezen. Waar gaat het boek over? Het boek gaat hoofdzakelijk over -mijn woorden- (des-) oriëntatie in de luchtvaart en de uitleg van oorzaken van luchtvaartongevallen. Daar zit in ieder geval de focus op. Maar eer je daar achter bent moet je je eerst door twee taaie niet echt enerverende hoofdstukken heen lezen.
Hoofdstuk 1 beschrijft op wat filosofische wijze het vliegen vanuit het vogelvluchtperspectief; wat zie je vanaf hoog en laag?; Verschillen in landschap; Wat basics van het vliegen in historisch perspectief. En dat gemengd met ervaringen en belevingen van de schrijver als piloot. Daarna gaat de schrijver in hoofdstuk 2 uitgebreid in op ene ‘John Brinkerhoff Jackson’, een Amerikaan die geen piloot maar onderzoeker was van het ‘vogelperspectief’. Jackson was een wat zonderlinge, rijke en intelligente man die inmiddels overleden is. Hij schreef veel over landschappen en de ontwikkeling en interpretatie daarvan. De schrijver is duidelijk geboeid door deze Jackson en ik begrijp die fascinatie. De man die beschreven wordt is een unieke man. Jaren lang gaf hij voor een relatief kleine gemeenschap van met name geografen zijn tijdschrift uit, doceerde aan een universiteit, met geld hielp hij een stadje in de middle of nowhere mee ontwikkelen en werkte daarna o.a. in een tankstation, veegde stoepen en erven schoon en meer van dat. Op zich allemaal best leesbaar maar ik vatte de boodschap gewoon niet helemaal.
Pas daarna wordt het boek interessanter. Langewiesche beschrijft zijn fascinatie voor het ‘stormvliegen’. Gewoon een heuse storm in vliegen met 0,0 zicht, ijsaanzetting, sneeuw, 60kts tegenwind, duisternis en oriënteren op de instrumenten. Hij beschrijft hierbij waarom hem dit zo boeit, wat het met hem als mens doet en waarom het in essentie niet echt gevaarlijk is. Hij plaatst het verhaal over zijn fascinatie in een brede context met een stuk geschiedenis van de bochtaanwijzer, de kunstmatige horizon, enkele grote vliegtuigongelukken waarbij desoriëntatie en fouten een grote rol speelde en wat meteo-achtergrond. Als lezer had ik nog niet eerder bedacht dat je ook met opzet met een sportvliegtuig een storm in kon vliegen om te gaan genieten van de eenzaamheid en bijzondere omstandigheden aldaar. Langewiesche beschrijft dit alles op uitgebreide wijze en ik kreeg wel enig respect voor de moed, geduld en nieuwsgierigheid die hij opbrengt om deze aspecten van luchtvaart op deze wijze te willen beleven, te onderzoeken en te beschrijven. Hij schrijft vanuit zijn eigen ervaring en dat vond ik wel boeiend.
Probleem door het hele boek heen is een beetje dat je niet gepakt en meegezogen wordt in de materie. Voor mij wat te langdradig en te weinig pit, passie en lijn door het boek. Er zitten wat interessante details in versleuteld, maar al met al kreeg ik er meerdere malen slaap van en voelde ik het nachtkastje als een magneet trekken aan het boek.
Al lezende bedacht ik dat er wellicht een correlatie zou kunnen zijn tussen de onderstaande ‘rating’ en het aantal aangeboden 2e-hands exemplaren. Ik dacht…als een boek minder rating heeft, dan wordt het vast vaker tweedehands aangeboden. Ik heb heb het even onderzocht voor een aantal boeken waarover ik geschreven heb en dit is de conclusie: mogelijk wel enige correlatie maar geen oorzakelijk verband. Sterker nog, er staan verdorie keigoeie boeken voor weinig te koop waarvan ik me afvraag waarom mensen die überhaupt weg doen!
O ja, de uitgever moet een vliegtuig in slecht weer of wat cockpitinstrumenten op de kaft zetten. Op die manier correspondeert de kaft wat meer met de inhoud en wordt het losgemaakte verwachtingspatroon wat meer waargemaakt. In ieder geval geen Fokker 50 boven een fonkelende zee in de stralende zon! De vormgever ontslaan kan natuurlijk ook! Je kunt natuurlijk ook op een wat minder- visueel- ingestelde manier een boek kopen maar dat is nogal lastig voor een man geloof ik.
Geef een antwoord