Het boek over de ‘Missile with a man strapped to it’, ‘Starfighter’ of ‘one-o-four’, begint met de opmerking dat het best mogelijk is dat de F-104 een van de meest gefotografeerde toestellen van alle tijden is. Ik denk dat Bowman gelijk heeft. Helaas heb ik de F-104 zélf niet al te veel vliegend op de plaat kunnen zetten. Gewoonweg omdat ie uit dienst ging in Nederland toen ik nog even net wat te jong was. Gelukkig bleven de Italianen en Duitsers er iets langer mee vliegen in en rondom Nederland. Het toestel had op iedereen inclusief mezelf een ongekende aantrekkingskracht. Waarom? Zijn vorm? Zijn geluid? Zijn maximale snelheid van 2600 km/h? Geen idee maar dat ie iets magisch had en heeft blijft een feit.
Bowman heeft een mooi boek gemaakt dat gedrukt is op mooi glanspapier. 320 pagina’s boordevol foto’s. Wat opvalt is dat het boek enorm veel 
details bevat; cijfers, quotes en verhalen van piloten, informatie over de levensloop van specifieke toestellen, etc. etc. Een kleine 2600 werden er van gebouwd vanaf 1954 door Lockheed maar ook door Fokker, Fiat, SABCA en Canadair. Door de NAVO werd het toestel gebruikt van 1961 t/m 1985 waarna het toestel vervangen werd (meestal door de F-16).
Het boek is opgebouwd uit 11 hoofdstukken die van alles beschrijven; zijn ontstaansgeschiedenis, zijn gebruik bij de NATO partners, over het feit dat er velen zijn neergestort, over zijn gebruik door de NASA en wat al niet meer. Een enorme berg best interessante details staan er in al die hoofdstukken die best sappig weglezen. Wat ik bijvoorbeeld wel interessant vond te lezen was een stukje ongevalsbeschrijving van 8 juni 1966 toen een F-104 uit controle raakte, botste met de Valkyrie die ook mee in de formatie vloog. De F-104 brak in tweeën en ook de Valkyrie stortte neer. Een zwarte dag voor de USAF. Meerdere mensen vonden de dood. Ik had nooit van die bijzondere incident gehoord. Wat een beetje jammer is, is dat de bronnen slecht beschreven zijn. Niet dat ik twijfel aan de kloppendheid van de info, maar het had ‘netter’ als er ook bronnen waren aangegeven. Enfin, 22 verschillende typen Starfighters werden bedacht en getekend en de meeste versies werden ook gebouwd. Het toestel was ook kwetsbaar voor allerlei storingen dat er in resulteerde dat bijvoorbeeld in Duitsland alleen al 292 van de 916 toestellen crashten (30%!) met 115 doden als gevolg. Het toestel werd niet voor niets een ‘widow maker’ genoemd. Ik wilde altijd graag straaljagerpiloot worden, maar weet niet of ik de F-104 standaard had willen vliegen!
Interessant ook dat de eerste F-104’s geleverd werden met een schietstoel die de piloot via de onderkant naar beneden toe er uit schoot vanwege het risico van een aanvaring met de staart bij het naar boven toe er uit schieten. Later zijn deze stoelen vervangen door naar boven schietende stoelen. Wist ik dus nog niet!
Al met al een mooi boek van Bowman. Erg veel foto’s ook waarvan ik er vele nog niet gezien had. Ook veel air to air foto’s en mooi ook dat van alle gebruikers foto’s opgenomen zijn. De tekst leest lekker weg en ik ben blij met dat boek op de boekenplank!
Geef een antwoord