Dit is een boek, dat iedere beginnende commerciële vlieger moet lezen! Het beschrijft de vliegerscarrière van de schrijver met alle ups en downs en die zijn er genoeg blijkt al snel in dit verhaal. Nadat hij zijn brevet heeft gehaald werkt hij een periode als vlieginstructeur in de kleine luchtvaart. Daarna krijgt hij de mogelijkheid om bij een kleine chartermaatschappij te starten als vrachtvlieger voor het hoofdzakelijk ’s nachts vervoeren van waardepapieren voor financiële instellingen. Hij vliegt met oude Beech Baron’s, een twee- motorig zakenvliegtuig uit de jaren ‘70. De huiveringwekkende nachtvluchten onder minimale omstandigheden, de uitputtende nachten afgewisseld met slapeloze dagen, de weinige rusttijden en de risico’s die ze liepen door het vliegen met verouderd materiaal worden door Rick mooi beschreven. Bovendien moesten de vliegtuigen single hand gevlogen worden meestal zonder auto-pilot en dat met gemiddelde vluchttijden van 6 à 7 uur. Ook werd er in opdracht van hogerhand behoorlijk de hand gelicht met de veiligheidsvoorschriften. In het licht van onze Europese regelgeving een regelrechte nachtmerrie.
Na een paar 1.000 vlieguren onder moeilijke omstandigheden wordt Butcher aangenomen bij een regulaire maatschappij en vliegt daar op de MD 80 en de B-717, een moderne uitvoering van de DC-9. Hij vertelt zonder opsmuk en zonder een blad voor de mond te nemen over zijn vliegervaringen op de route. Nadat door fouten van het management een groot aantal vliegers van deze maatschappij op straat komen te staan, waaronder Butcher, besluit hij zijn heil te zoeken bij een klein charterbedrijf. Later blijkt dat ook dit bedrijf de hand licht met de veiligheid en de voorschriften, waardoor te vaak gevaarlijk situaties ontstaan. Rode draad in zijn verhaal is de titel van het boek “Not brave enough”, wat slaat op de beslissingen, die hij heeft genomen en die een duidelijke invloed hebben gehad in zijn carrière en in zijn privé leven.
In de Europese commerciële luchtvaart is alles zeer streng gereguleerd, zeker bij de grotere luchtvaartmaatschappijen. In Amerika liggen de zaken wel wat anders zo blijkt ook uit de vele voorbeelden in zijn boek. Butcher moet constant schipperen tussen zijn persoonlijke leven en
dat van zijn passagiers en de belangen van de maatschappijen, waarvoor hij vliegt. Hij wordt ook gedwongen concessies te doen aan de veiligheid in de lucht doordat commerciële belangen vaak prioriteit hebben en ten gevolge van de deregulering van de vliegmaatschappijen is er steeds de dreiging van gedwongen verlof zonder betaling, wat gebruikelijk is in de Amerikaanse luchtvaart.
Bijzonder in dit hele verhaal vind ik dat niets doet denken aan de glamour, die de piloten in dienst van de Europese maatschappijen hier uitstralen. In tegendeel; lange dagen, salarissen gebaseerd op vlieguren, ontslagregelingen die bij ons niet kunnen en onverklaarbare directiebeslissingen, die ten koste van de vliegers gaan, zijn daar schijnbaar een heel normale zaak.
Bovendien reflecteert de schrijver heel duidelijk zijn mening over de politiek in Amerika met betrekking tot de luchtvaart in het algemeen en het aannamebeleid van vliegers bij de maatschappijen, die misbruik maken van het grote overschot aan vliegers door de deregulering. Uiteindelijk komt hij als freelance chartervlieger op de Learjet in wat rustiger vaarwater, maar daar gingen turbulente jaren bij verschillende maatschappijen aan vooraf.
Een bijzonder interessant boek met een onthutsende kijk achter de schermen in het Amerikaanse vliegwereldje. Zoals ik zei eigenlijk een boek voor iedere startende beroepsvlieger, die na het lezen pas gaat waarderen hoe goed het hier in Europees verband is geregeld. Maar het boek bevat ook een waarschuwing, namelijk dat je daar boven nooit kunt ontspannen en je altijd rekening moet houden met onverwachte gebeurtenissen. Ik wacht in spanning af op zijn volgende boek over zijn leven in de luchtvaart.
Geef een antwoord