Toen ik dit boek over de Airbus A380 in handen kreeg zag ik, dat het door dezelfde schrijver geschreven was als het boek over de Comet; Graham M. Simons en dat garandeert een boek, dat het onderwerp goed uitdiept met veel technische détails en heel veel mooie plaatjes….Ik werd er niet in teleurgesteld.
Het boek begint met de voorgeschiedenis van de A380, namelijk het intercontinentale transport van passagiers in de vooroorlogse en naoorlogse jaren (1935-1950) van de luchtvaart. Met de bouw van de Hughes Hercules -een gigantische vliegboot aangedreven door 8 motoren- wilde Howard Hughes indertijd bewijzen, dat hoe groter het transportmiddel is, des te efficiënter de passagiers verplaatst konden worden. Helaas was de Hercules geen succes, maar de kiem voor de latere ontwikkeling van de huidige A380 was gelegd.
De eerste dubbeldeks passagiersvliegtuigen werden al rond 1950 door de Fransen en de Amerikanen gebouwd en kwamen voort uit militaire transportvliegtuigen. In de jaren 60 werden de eerste wide bodies in productie genomen zoals de militaire Lockheed Galaxy, de Lockheed TriStar, de Douglas DC-10 en het grote civiele succes de Boeing 747. Tot zover de dominantie van de Amerikaanse op de civiele vliegtuigmarkt. Maar dan begint Airbus zich te roeren met de introductie van de Airbus A-300, die zijn eerste vlucht maakte op 28 oktober 1972 en een commercieel succes werd mede door een grote opdracht van Eastern Airlines.
Het volgende deel van het boek beschrijft de onderzoeken die ertoe leidden dat Boeing en Airbus besloten om in de markt van de super wide bodies te stappen. Als een rode draad in deze periode speelt de controverse tussen Boeing en Airbus, die tegelijkertijd aan de ontwikkeling van de super wide body werkten en zelfs geruime tijd een samenwerkingsverband hadden. Boeing met de stretch uitvoering van de 747 de 747X stretch en Airbus met de A3XX de voorloper van de A380. Het bleek echter al gauw dat voor beide kisten geen markt was. De ontwikkelingskosten waren dermate hoog voor Boeing (3 miljoen Euro per dag) dat ze besloten uit dit project te stappen en deze markt aan Airbus over te laten. Het concern besloot om voorlopig door te borduren op het succes van de 747 en begon met plannen te ontwikkelen voor een vliegtuig dat over grotere afstanden ook de kleinere vliegvelden kon bedienen de latere 787 Dreamliner.
In 1994 begon Airbus met de voorbereidingen voor de daadwerkelijke ontwikkeling van de A 380 die naar verwachting tussen de 5 en 10 miljard Euro zou gaan kosten, waarna in december 2000 Airbus aankondigde definitief door te gaan met de bouw van de A3XX.
In het volgende deel van dit boek wordt hierop uitgebreid en zeer gedetailleerd in gegaan. Het is ongelooflijk te lezen met welke problemen Airbus te maken kreeg met betrekking tot de constructie en de logistiek van dit enorme vliegtuig. Leveranciers van vliegtuigdelen uit de gehele wereld werden benaderd om na te gaan in hoeverre zij in dit project wilden participeren. Bijna alle componenten moesten opnieuw ontwikkeld worden en men zocht naar toeleveranciers, die aan de specificaties konden voldoen. En de hamvraag was waar het enorme beest zoals men deze kist noemde gebouwd moest worden. Niet alle delen konden in één fabriek gefabriceerd worden. Zwaarwegende politieke belangen speelden mee en natuurlijk ook de enorme financiële risico’s.
Het hoofdstuk over de ontwikkeling van de verschillende delen en de logistieke problemen om de delen te transporteren naar de assemblage hallen in Toulouse en Hamburg is enorm interessant en zeer uitvoerig beschreven. Speciale boten en vliegtuigen werden gebouwd om het transport van de grotere delen mogelijk te maken. Door Rolls Royce werd de aandrijving ontwikkeld voor de A380, namelijk de RR Trent 900, toen de grootste motor in termen van fan afmetingen ooit gebouwd.
Men kreeg te maken met geheel nieuwe aspecten, die een dergelijke super wide body met zich mee bracht. Het airco systeem was het grootste ooit gebouwd evenals de motoren, de vleugels, de romp delen, de hydraulische en elektrische systemen en met alles moest men ermee rekening houden, dat het gewicht binnen de specificaties bleef. Ook de vliegvelden, die in de routeplanning van de A380 zouden worden opgenomen moesten voor miljoenen aangepast worden. Dit alles wordt in het volgende hoofdstuk behandeld en ruimschoots voorzien van foto’s en tekeningen.
De eerste vlucht vond plaats op 27 april 2005 en deze verliep zonder enige incidenten. Men was zeer enthousiast over de vliegeigenschappen en een succes was geboren. Daarna beschrijft de auteur de testvluchten en de introductievluchten bij de diverse luchtvaartmaatschappijen, die de Airbus hadden besteld. Simons beschrijft steeds een specifiek aspect van de introductie bij de vliegmaatschappijen, zoals bij Lufthansa het technische onderhoud. Bij Emirates de grondafhandeling bij Qantas het interieur en de indeling en bij British Airways de introductie en organisatie bij cabine- en cockpit personeel.
Ik vind het persoonlijk een prachtig boek met gevoel voor détail geschreven. Letterlijk alle aspecten van de Airbus A 380 komen aan de orde: ontwikkeling, constructie, bouw, aanpassingen van de vliegvelden en de introductie en opleiding bij de luchtvaartmaatschappijen.
Je moet er wel even voor gaan zitten want met 256 pagina’ s techniek, foto’s en tekeningen is het een hoop informatie die je moet verwerken, maar alleszins de moeite waard, En vragen over de A380? Kom maar op, ik weet nu de antwoorden!
Geef een antwoord