Een boek over één vliegtuigtype ? Aanvankelijk had ik wat angst voor een eindeloze reeks feiten. De ontwikkeling en levensloop van dit iconische toestel lezen echter als een roman: van tijd tot tijd rode oortjes, veel verbazing en soms regelrechte ontroering!
Na de Boeing 707 en het dromen over een supersone vervolgstap (in Europa wel geconcretiseerd, maar financieel een zwart gat) kwam Boeing in 1965 met de Jumbo Jet. Als je op een foto van opzij de 707 en de 747 naast elkaar ziet staan is de benaming ‘Jumbo’ overduidelijk goed gekozen. Ruim 20 jaar had Boeing geen enkele concurrent! De ontwikkeling, het in gebruik nemen ( 200 toestellen verkocht vanaf de tekentafel!)en het wel en wee van de Boeing 747 komen tot aan 2014 bijgewerkt in beeld.
Ooit was ik chef Vliegbedrijf bij Fokker tijdens de prototypebouw van de Fokker 50 en – 100 en heb ik voor beide typen voor de eerste vlucht getekend voor luchtwaardigheid. Vanuit die optiek heb ik vooral het deel over de ontwikkeling van dit toestel letter voor letter gelezen. De bij Fokker op mijn ziel opgelopen krassen deden zich weer heftig voelen! Een van de geestige details is wel dat de testpiloot zo beducht was voor de grote hoogte van zijn ‘kantoor’ dat hij een mock up op ware hoogte liet bouwen, waarmee hij achter een truck over het vliegveld werd gereden!
Zowel tijdens de ontwikkeling als gedurende het operationele gebruik waren er hoogte- en natuurlijk ook dieptepunten. Aanvankelijk gaven vooral de motoren veel reden tot zorg; tijdens het gebruik door luchtvaartmaatschappijen en onderhoud over de hele wereld zijn er natuurlijk ook zaken vreselijk misgegaan. De gedetailleerde beschrijving van de ongelukken als nuchter feitenrelaas en zonder opgeklopt drama vind ik van hoog niveau. De grootste vliegtuigramp ooit (Tenerife) is bijvoorbeeld zo beschreven dat niet gefocused wordt op de schuldvraag, maar gedetailleerd wordt beschreven wat zich in beide betrokken 747’s heeft afgespeeld. Een ‘hoogtepunt’ in de beschrijvingen van incidenten vormt de ervaring van ‘lost all four engines’ van BA captain Eric Moody en zijn crew bij het doorvliegen van de aswolk van de vulkaan Galunggung (Java). Nog geen jaar later overkwam een KLM Boeing 747 hetzelfde bij Anchorage (Alaska). Bizar is wel dat in beide gevallen eerst aan een bedieningsfout gedacht werd.
De gebruiksresultaten van de verschillende uitvoeringen van het toestel en de wijze waarop steeds gereageerd werd op marktontwikkelingen vullen een fors en interessant deel van dit boek. Uiteindelijk kwam ‘de concurrentie’ toch met steeds effectievere antwoorden op de Boeing 747. Airbus met haar A380 vormt daarin het sluitstuk: eindelijk een vliegtuig dat groter is en ook nog ruime groeicapaciteit heeft. Ik vind dit boek over de levensloop van de Boeing 747 een prestatie van formaat; zeker ook waar het de vliegtechnische informatie betreft. Voor in vliegen geïnteresseerde lezers is het een bijzonder boek!
Geef een antwoord