Dit Engelstalige boek vertelt in 192 bladzijden het levensverhaal van Yvonne Pope Sintes, die in Engeland als eerste vrouw gezagvoerder werd op een commercieel passagiersvliegtuig. In die tijd -we spreken over de jaren 50- was het zeer ongebruikelijk om een vrouw aan te stellen in een functie in de door mannen gedomineerde luchtvaart. De grote maatschappijen hadden als policy om helemaal geen vrouwen in de cockpit toe te laten. Vrouwen moesten een lange weg bewandelen om uiteindelijk toch op de bok van een passagiersvliegtuig te kunnen eindigen.
De carrière van Yvonne Pope Sintes als vlieger startte in de lichte luchtvaart geholpen door haar man, die zelf instructeur was. Door achtereenvolgens haar instructeurs-diploma te halen en daarna een commercieel brevet met instrument rating, kwam zij stap voor stap dichterbij haar wens. Na een korte loopbaan als stewardess volgde zij de opleiding tot verkeersleider, maar ook daar moest zij vechten om als eerste vrouwelijke verkeersleider geaccepteerd te worden. Zij heeft verschillende onderscheidingen gekregen o.a. van de IOPA als beste vrouwelijke verkeersleider in Europa en de Amelia Ehrhart trofee voor haar prestaties als gebrevetteerd vlieger. Zij vloog uiteindelijk op types zoals de Dakota, de Avro HS 748, als co-piloot op de Comet IV en later als gezagvoerder op de BAC 1-11. 
Nu is dat allemaal niet zo bijzonder want duizenden piloten zijn haar voorgegaan, maar het feit dat zij als vrouw in die tijd deze functie bekleedde was zeer opmerkelijk. Een groot gedeelte van het boek beschrijft haar privè leven (met foto’s van haar kinderen en beide echtegenoten) en de volhardendheid, waarmee zij haar levensdoel -vliegen bij een grote maatschappij- nastreefde.
Bescheidenheid vertelt zij over opmerkelijke gebeurtenissen tijdens haar werkzame leven in de cockpit en het dagelijkse leven van een werkende moeder en gezagvoerder. Voor vrouwen die van plan zijn hun bestaan in de luchtvaart op te bouwen is het een prettig boek om te lezen, hoewel de periode waarin zich dit afspeelt gewoon niet te vergelijken is met de huidige tijd. Het opleidingstraject was anders en vrouwen zijn niet meer weg te denken uit de cockpit.
Door het hele boek lees je over haar vasthoudendheid en hoe hard zij moest werken voor haar positie. Daarom is dit goede lectuur voor iedereen, die een droombaan zoekt in de luchtvaart. Na het lezen van dit boek begrijp je dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. De stijl van schrijven is een beetje ouderwets en er worden ook een hoop niet-luchtvaart gerelateerde zaken beschreven. Een boek voor vrouwen niet echt spannend maar onderhoudend. Met de zwart-wit foto’s van haar in de cockpit en de plezierige verhaalwijze toch een prettig boek.
Geef een antwoord