70th Review- Happy End- Dietmar Eckell

Dit boek had een wel heel bijzondere aanleiding! De schrijver van het boek crashte een aantal jaren geleden met een paramotor (zo’n parachute in combinatie met een haardroger) ergens in de Mojave woestijn. Hij moest zichzelf redden en uiteindelijk leidde het mede tot een onvrijwillig ziekenhuisbezoek. Aldaar zocht hij op het internet op ‘crashlandingen waarbij iedereen overleefde’. En zo kwam hij op het idee voor dit boek! Dietmar Eckell had in ieder geval éénmaal een ‘happy end’  meegemaakt en dat inspireerde hem tot meer!… Happy end is in essentie een fotoboek met foto’s van 15 verschillende vliegtuigen op verafgelegen plekken in alle werelddelen behalve Azië. De meeste vliegtuigen die hij bezocht heeft, liggen in Canada en Alaska. De vliegtuigen zijn er ooit op bijzondere locaties terecht gekomen door noodlandingen, de bemanningen en eventuele passagiers werden in alle gevallen gered en de vliegtuigen bleven jaren liggen….10, 20, 30…soms 70 jaar lang….en vaak zonder dat er überhaupt nog mensenhanden aan de toestellen kwamen. Dietmar Eckell is fotograaf en dat zie je ook terug in de foto’s; Haarscherp, kunstig, goeie composities en creatief. Met ‘creatief’ doel ik met name op de luchtfoto’s die van alle toestellen genomen zijn. Ik dacht eerst dat hij vaak met een helikopter ergens geweest moest zijn, maar dat blijkt niet het geval. Hij heeft gebruik gemaakt van een ‘Quadcopter’ (ja, je leest het goed) in combinatie met zijn fotocamera en dat leverde enkele schitterende luchtfoto’s op van de vliegtuigen liggend in een bos, in het water, een woestijn, een toendra of op een berg. Het moet een hele operatie zijn geweest om de spullen op locatie te krijgen. Van alle 15 vliegtuigen zijn er 2 tot 5 foto’s opgenomen in dit mooie paginanummerloze boek op A4 formaat. Bij elk vliegtuig is compacte informatie gegeven over het type, de locatie, registratie, de eigenaar en het aantal inzittenden/ overlevenden. Daarnaast is in een kort stukje tekst aangegeven wat de aanleiding van de crash was….benzinetekort, slecht weer, motorstoring, dat soort.  Het boek gaat in de kern evenwel niet over dit soort details, maar meer over de schoonheid van het geluk dat de overlevenden trof, de schoonheid van de wrakken te midden van de natuur en wat de erosie doet met de wrakken door de tijd heen. De vormgeving van het boek zit goed in elkaar en dat maakt het dat de oude toestellen er nog mooier uit komen dan ze in zichzelf al zijn. Gewoonweg kunst! Denk aan toestellen als de Curtiss C-46 Commando, de Douglas C-47 Skytrain, de Fairchild C-82 Packet, Bristol 170 Freighter en Avro Shackleton en ga zo maar door. Als je de foto’s ziet, dan had je met de fotograaf mee willen reizen! De reis an sich naar al deze bijzondere locaties moet al schitterend in het kwadraat geweest zijn. Eén ding mis ik; foto’s van wat er over gebleven is van de cockpits en het interieur van de vliegtuigen. Ik denk dat het volgende boek van Dietmar Eckell daar over gaat en zie er nu al naar uit!