Dit boek is het 3e alleraardigste boek van een serie van drie boeken die totaal meer dan 300 vliegtuigtypes beschrijven die de 2e wereldoorlog overleefd hebben. Grappig dat op de boekomslag staat dat dit boek de ‘less-glamorous’ vliegtuigen beschrijft. Daar ben ik het zelf niet zo mee eens! Wat immers te denken van de Curtis commando, de C-47, de Constellation en zo kan ik nog wel even door gaan. De eerste twee boeken –die ik overigens niet geleze
n heb- gaan over bommenwerpers en jagers die de oorlog overleefden. Dít boekwerk beschrijft de meer ‘practical crafts’.
Don Berliner heeft dit boek opgedeeld in enkele hoofdstukken om de vliegtuigen goed te kunnen categoriseren. Het is een vrij logische onderverdeling in relatie tot de andere twee boeken van de schrijver; transport, trainers, observation, liaison, gliders, rotary wing, amphibie en drie wat meer exotische groepen, te weten onderzoek en records, radio controlled en miscellaneous. E
lk hoofdstuk bevat een stuk of wat vliegtuigtypes die kort beschreven worden met een stukje tekst, wat kenmerken als lengte, breedte, max snelheid, etc en een foto. De foto’s zijn zwart wit en kleur en van prima kwaliteit.
Wat ik wel grappig vind aan dit boek is dat je vliegtuigen tegenkomt die je vroeger wel eens in stripverhalen zag maar eigenlijk al lang vergeten was. Ik moet dan met name denken aan de schitterende Sikorsky R-5 
helikopter die ik volgens mij van Suske en Wiske ken. Wat een fantastisch ontwerp! Maar ook de schitterende tijdloze Expeditor staat er in, de C-47, de Harvard en ach ja, welk type eigenlijk niet?
In het boek staan interessante details. Wist je bijvoorbeeld dat ook de Duitsers aan het begin van de tweede wereld oorlog zwevers gebruikten voor de aanval? Zo werd met tien grote dfs.230-zweefvliegtuigen die tezamen 78 manschappen vervoerden het Belgische fort Eban-Emanuel met succes aangevallen. Je hoort die dingen natuurlijk ook niet aankomen! Of wist je dat er enkele gevallen bekend zijn waarin Duitse onderzeeërs een motorloze gyrokopter (!)aan h
et vliegen brachten tot ongeveer 400 voet? Op deze manier kon men iets verder dan de onderzeeboothorizon kijken naar andere schepen. De toestellen werden achter de onderzeeërs aangesleept om voorwaartse snelheid te houden. En zo kom je meer van dit soort interessante info tegen.
Don Berliner heeft het allemaal makkelijk leesbaar en toegankelijk gemaakt en met liefde en passie samengesteld. Geen super spannend verhaal, maar wel interessant om door heen te bladeren.
Photos posted with permission of the publisher.
Geef een antwoord