Nee, nee, stop! Niet doorscrollen naar de volgende review …lees deze even! Vroeger wist ik nooit zo goed wat ik met delta- vliegen aan moest. Ik vroeg me wel eens af of het wat voor me was, maar ik denk dat het mij aan lef ontbrak om onder een zeiltje te hangen en naar beneden te zeilen. Nu, jaren later – inmiddels in bezit van een brevet en regelmatig vliegend in een lekker warm vliegtuigje- komt dit boek van Erik B. Kaye voorbij!
De schrijver vloog ‘vroeger’ bij ‘Gangreen’. Ik dacht laten we ‘g
angreen’ eens even googlen. Uhh, doet dat even niet!; Je komt namelijk de meest enge foto’s tegen van oorlogswonden en meer van dat soort. De club van Erik B. Kaye is namelijk ook genoemd naar een infectie die vroeger vaker op de slagvelden voor kwam….goed nu ter zake! Groene pakjes, groene delta’s, daarom die naam ‘Gangreen’! …met ‘Gangreen’ is ook gelijk alles gezegd over de schrijver, de malle grappen van de clup waar hij deel van uit maakte, het leven dat hij leidde en de avonturen die hij en zijn vrienden meemaakten. Als ik nog eens leef, ga ik met een teletijdmachine terug in de tijd en word ik lid van die clup!
Omdat het groen van de voorpagina een beetje pijn doet aan je ogen en er tevens een blauw-groen veertje als boekenlegger in ligt weet je aanvankelijk niet zo goed wat je met het boek moet. Tenminste dat overkwam mij. Dat onbestemde gevoel is echter snel voorbij als je 2 bladzijdes verder bent. Het boek ademt een en al avontuur en passie uit. Het boek bevat 12 verhalen die overwegend een combinatie zijn van vliegen en humor of vliegen en (bijna) ongelukken! Erik B. Kaye moet zich als een Icarus gevoeld hebben toen hij met deze sport begon. Die drang om te vliegen -en dan liefst zo primair mogelijk- moet bij de schrijver net als bij Icarus- diep in zijn aderen geworteld zijn geweest. Hij is een vrijdenker die zijn leven het liefst 3 keer tegelijkertijd will leven. En dat doet hij volgens mij tot nu toe ook.
Wel spannend te lezen zijn de beschrijvingen van momenten dat hij of andere delta-vliegers moeten ‘wegvluchten’ voor plots opkomende zware bewolking. Opgezogen worden door CB bewolking, daar uit wegvliegen met een hoge snelheid met alle gevaar van de snelheid en slecht zicht. Lazen ze de TAF of de METAR toch eens! Dat had veel ongelukken voorkomen. De wedstrijden die gevlogen worden gaan soms tot meer dan 20.000 voet hoog en 120 mijl ver weg. Of het dan statute- of nautical miles zijn maakt dan niet meer zo veel uit. 120 mijl onder een zeiltje is gewoon ver en moet een enorme kick opleveren! Helemaal ongevaarlijk is de sport niet. Je bent net los in het boek of er hangt al iemand onder een noodparachute boven een ravijn. Niet veel v
erder hangt er iemand in een half brandende delta in de electriciteitskabels. Ook Erik B. Kaye kwam wel eens in gevaarlijke situaties terecht. De indrukwekkendste vond ik die waarin hij in keiharde tegenwind verzeild raakte, en dan niet boven een alpenweide met groen gras en alpenmeisjes maar boven een stadje. Hij crashte in een treurwilg en haastte zich vanaf die plek met een auto van een voorbijrijder naar de plek waar hij een andere deltavlieger naar beneden had zien storten. Die man overleefde het mede dankzij de schrijver ternauwernood.
Erik B. Kaye schrijft zoals hij denkt en dat leverde dit toch best wel unieke boekje op. Het boekje leest prettig en als je er aan begint kun je het moeilijk naast je neer leggen. Ik ken de markt voor ‘delta-vlieg boeken’ niet zo goed, maar deze zou er toch zeker een tijdje op ‘1’ staan. In de top-10 van alle vliegboeken heb ik hem niet gezien maar daar hoort ie toch zeker ook een tijdje in thuis. Er gaat geen bladzijde voorbij zonder humor of sarcasme. Erik B. Kaye verdient in mij
n ogen een orginaliteitsprijs voor de manier waarop hij passie- en humorvol zijn hobby –understatement- op papier zet. Helemaal mooi is de sollicitatiebrief achter in het boek waarin iemand schrijft dat ie lid wil worden van Gangreen… De beste man schrijft dat ie ook goed is in het mixen van rum met cola en het ‘vinden van vrouwen’! …Al met al een hilarisch boek dat ik graag op mijn boekenplank wil hebben staan.
Ps Erik B. Kaye had in 2010 wat minder geluk tijdens klussen op een steiger. Hij werd er door een kraan vanaf geduwd en brak zijn rug. Sterkte Erik en ik hoop dat je snel weer kan vliegen. En anders kom je langs op de club bij ons en dan vliegen wij je!
Geef een antwoord