Ik moet toegeven dat ik even in verwarring was toen ik de eerste hoofdstukken las van dit wel heel originele boek. Ik was het boek van Joost Conijn tegen gekomen via internet 
en had op datzelfde internet wat filmpjes gezien van een rood vliegtuig dat hij gebouwd had. Op die filmpjes had ik alleen een ‘rijdend’ vliegtuig met Joost Conijn er in gezien; zo primitief vorm gegeven, dat kan toch niet vliegen! Met andere woorden, ik had mezelf op het verkeerde been gezet en dacht dat het grijze vliegtuig uit het boek een niet-werkelijk-vliegend kunstwerk was…niets is minder waar; de vliegtuigen van Joost Conijn vliegen!
Het boek is een non-fictie-verslag van een tocht die Joost Conijn maakte in 2010 toen hij met zijn in Tsjechië geregistreerde zelfgemaakte vliegtuig –de ‘OK-NUL 43’- vanaf Lelystad via België, Frankrijk, Spanje, Marokko en Mauritanië naar de binnenlanden van Afrika vliegt met als einddoel Kenia. (Ik schreef ‘non-fictie’ omdat ik tijdens de eerste hoofdstukken dacht dat het een soort van fictie was!) Het boek maakt op mij een heerlijke surrealistische, bizarre en soms wat absurdistische indruk. Soms is surrealisme echter realisme, blijkt! Schitterend. Kijk even op een wereldbol naar de genoemde landen en kijk dan naar het vliegtuigje! Dat vereist moed, je angsten overwinnen en meer. Joost Conijn deed het. De reis duurde uiteindelijk bijna vier maanden.
Joost Conijn beschrijft veel vluchten van de reis die hij maakte, beginnend vanaf EHLE naar Kenia. Hij vertelt over zijn vluchtvoorbereiding, over het weer, zijn angsten, over zijn ontmoetingen met havenmeesters, agenten en soldaten en over de dorpjes waar hij vaak dagen moest wachten voordat het weer geschikt was om verder te kunnen. Door het hele boek komt ook vluchtvoorbereiding aan de orde in de vorm van de vliegplannen die gemaakt moeten worden in combinatie met –niet onbelangrijk- de toestemming van de autoriteiten om verder te mogen naar het volgende vliegveld of het volgende land. Briljant hoe dat werkt aan de andere kant van de Middenlandse Zee. Voor Joost Conijn was het altijd weer een uitdaging en verrassing. Alleen al de combinatie van dit type vliegtuig, de afgelegen plekken in Afrika en de reactie van mensen op de verschijning van dit rudimentair zelfgemaakte vliegtuig en de blanke mensen er in maakt het boek lezenswaardig.
Het boek leest –en kijkt- erg prettig moet ik zeggen. Dit wordt veroorzaakt door een goed lezend verhaal, gecombineerd met allerlei mooie foto’s van het landschap onderweg, zijn vliegtuig op de verschillende locaties vergezeld van militairen en andere locals, visual approach charts en reisdocumenten. Joost Conijn voegt met zijn werk een uniek boek toe aan het Nederlandstalige (luchtvaart-)boekenfirmament; creatief en mooi geschreven. Joost Conijn is een kruising van Rolland Garros en Peter Stuyvesant. Gelukkig bestaan dit soort ontdekkingsreizigers nog. Ik dacht dat ze al lang uitgestorven waren. Doe mij meer van dit soort kunstenaars!
Ps Joost, wanneer kan ik je schitterende vliegtuig met 2 kilo vliegkaarten lenen?
Photos posted with permission of the author.
Geef een antwoord