41st Review- Alive- Piers Paul Read

13 oktober 1972 en alles wat er daarna in het Andes- gebergte gebeurde kunnen veel mensen zich vast nog herinneren; die dag stortte er een Fairchild F-227 van de Uruguayaanse luchtmacht neer in het gebergte met 42 mensen aan boord. Het vliegtuig was met een amateur rugbyclub met aanhang vertrokken richting Santiago in Chili en de spelers zouden aldaar enkele wedstrijden spelen. Het liep allemaal anders. Doordat de piloot zijn positie verkeerd inschatte en de daling te vroeg inzette vloog het vliegtuig tegen een berg aan. Restanten van de cabine met doden, gewonden en overlevenden kwamen tot stilstand op een hoogte van 3450 meter.

Deze begingebeurtenis vormt de start van een boek dat nou niet echt bol staat van vrolijkheid, vliegen en passie maar eerder van de menselijke drang tot overleven, analyses van de omgang binnen de groep overlevenden, de rol van hun geloof bij het overleven en bijzonder veel smeuïge details over hoe je kunt en moet overleven met elkaar als je over zo goed als geen eten beschikt. Toch vond ik het boek een review waard.

Al snel na de crash is duidelijk dat het vliegtuig ondanks de verschillende zoektochten niet gevonden wordt en de groep moet besluiten nemen ten aanzien van hoe te overleven. Ze besluiten na de nodige discussie reepjes vlees van de doden te snijden voor consumptie en aangezien er nogal wat doden waren was er dus ‘voldoende’ voedsel voorhanden. Het aantal doden liep overigens op na twee lawines die de groep nog te verwerken kreeg. Door het boek heen lezen we over de overwegingen die de groep maakte, wie de informele leiders waren en over de strubbelingen die ze doormaakten. Soms moet je een sterke maag hebben, want het blijft niet alleen bij de reepjes vlees. Uiteindelijk overleeft een relatief grote groep de crash na 10 weken ellende op de berg.

Het boek is in overleg met de overlevenden en op basis van vele gesprekken en analyse van informatie geschreven door Piers Paul Read in 1973 geschreven en in 1974 uitgebracht. Inmiddels zijn er vele vertalingen van het boek en de versie die ik las was de Nederlandse. De taal in het boek komt soms een tikje ouderwets over (kan ook bijna niet anders zou je zeggen) en het is mij onduidelijk of dit komt door het feit dat het nu eenmaal zo –in 1973- geschreven is; het een vertaling is of veel ‘geloof-gerelateerde’ inhoud bevat. Verder is het boek goed te lezen en bevat het informatie vanuit verschillende gezichtspunten gezien (de overlevenden, familie, redders, etc). De twee landkaartjes vooraan in het boek hadden wat informatiever mogen zijn, maar al met al is het verhaal dat met het boek verteld wordt een bijzonder lezenswaardig verhaal. Het verhaal is daarna ook verfilmd. Wil je de film zien? Ga naar Youtube en toets ‘I Am Alive: Surviving The Andes Plane Crash’.