Review Tomcat Rio A Top Gun Instructor on the F-14 Tomcat and the Heroic Naval Aviators That Fly It- Dave Baranek

Up with the best of the best

Ik had al eerder een boek van Dave “Bio” Baranek (verder “Bio”) gelezen en ook dit boek ´Tomcat Rio´ is toch ook weer een echt vet lekker boek! Een boek over het leven in en tussen Tomcat’s dat ik graag ooit zelf geleefd zou willen hebben, maar mijn leven verliep uiteranders. Toen ik ooit 15 jaar oud was draaide de film ‘Top Gun’ die mijn honger naar vliegen alleen maar groter zou maken. De F-14 -of een andere straaljager- zou ik helaas nooit in het echt vliegen. En wat ik toen ook niet verwacht had, was dat ik vele jaren later boeken zou lezen van een van de mensen die meewerkte aan die film en die gewoon in die jets vloog; Dave “Bio” Baranek!

Top Gun and after

Bio beschrijft in dit boek zijn leven bij de Navy met een focus op de jaren bij de Tomcat-squadrons na zijn Topgun tijd. Omdat zijn ogen verslechterden aan het einde van zijn pubertijd kon hij geen piloot meer worden en daarom werd hij uiteindelijk RIO! ja RIO! RIO betekent Radar Intercept Officer. De man achterin die de radar en belangrijkste wapen-gerelateerde-taken doet.

Het boek begint met de overgang van Bio naar een Tomcat-squadron vanuit Top Gun waar hij instructeur was. Terug in de wereld dus waar hij ooit al had gezeten voor zijn Top Gun tijd. Je stapt bij het lezen van het boek gelijk in de Tomcat en doet een trainingsmissie met een AIM-54A Phoenix Raket voor air-to-air doelen. Er moest een vliegend doel gevonden en afgeschoten worden. Dat lukte uiteraard, maar interessant is dat hij je meeneemt bij alle details die van belang zijn; de radiocommunicatie, de afstanden, de tijden, de snelheden, waardoor je als het ware waant in het vliegtuig zelf.
Daarna beschrijft Bio hoe hij na een korte tijd bij een training squadron terecht kwam bij Fighter squadron VF-2 ‘Bounty Hunters’. Hij beschrijft hoe hij met zijn squadron enkele maanden varen op zee voorbereide en daarna ook daadwerkelijk uitvoer ver weg ‘van moeders’. Alles komt aan bod; De routines aan boord van het schip, het eten, het vliegen, het wachten, het stand by zitten op het dek in omgevingen waar een hogere waakzaamheid geldt, de collega’s, het voorbereiden van de vliegmissie….de power van de Tomcat, zijn techniek, wendbaarheid, de grappen, de spanning, de verhoudingen aan boord, het verplaatsen van de schepen, kortom alles wat elke jongen van die tijd had willen doen….

Missions

Uiteraard was het destijds de oude oorlog tussen oost en west en was het niet alleen maar ‘leuk’. Ook in Iran was het op een gegeven moment onrustig en dat vertaalde zich in een wat meer concretere misse in ‘87 in de Straat van Hormuz. Bio vloog dus allerlei missies daar; met andere jets maar ook samen met P3 Orion vliegtuigen die moesten verkennen en tevens beveiligd dienden te worden. Bio neemt je hartstikke ‘live’ in alle missies in zijn Tomcat- jaren. En zo gaat het boek door!! Gewoon boeiend en interessant. In die zin had ik het boek graag willen lezen toen ik 15 was, maar toen was alles nog redelijk ‘geheim’.

Uiteindelijk had Bio een mooie carrière van 20 jaar binnen de Navy waarin hij uiteindelijk eindigde als de commanding officer van VF-211, een Tomcat squadron. In totaal vloog hij op een halve haar na net geen 2500 uren in de Tomcat en maakte hij 688 landingen op een vliegdekschip. Das toch echt best veel! Met dit boek beschrijft hij op een mooie manier zijn ervaringen binnen de Tomcat-Squadrons.

The ultimate rating

Het boek vind ik uitermate toegankelijk door het formaat van het boek, de twee kolommen goed leesbare tekst voor de hoofdstukken en de interessante Intel Briefs over allerlei onderwerpen zoals ‘callsignes’, codewoorden voor het switchen naar de ‘ geheime’ frequentie van het squadron, een vergelijking tussen raketten (best interessant!), hoe het er aan toe gaat met het berekenen van de benodigde kerosine, en meer interessante side-informatie die vanalles vertelt over de details van de Navy, de vliegtuigen, de vliegerij en de mensen die de vliegtuigen bedienden. Het boek bevat tevens twee secties met kleuren foto’s; zo’n 60 in totaal die bijna allemaal door de schrijver zelf gemaakt zijn. De uitgever Skyhorse Publishing heeft een mooi product opgeleverd dat je ook echt in je handen wilt hebben en wilt lezen. Daar past maar 1 beoordeling bij! Namelijk deze!