Missing Presumed Murdered: One raid, two trials, three lost airmen
In december 1944 lanceerde de RAF een grote bombardement operatie met als doel de Krupps staalfabrieken in Essen. Tijdens dit bombardement werden zes Lancaster bommenwerpers neergehaald door de Duitsers. De bemanningen werden als vermist opgegeven. Al snel na de oorlog bleek echter dat 4 bemanningsleden van 2 neergeschoten Lancasters onder verdachte omstandigheden waren overleden en dat hun graven niet te traceren waren. De organisatie belast met het opsporen van vermiste bemanningsleden kwam er relatief snel achter, dat er gerede twijfel bestond over de doodsoorzaak van deze 4 mannen en een uitgebreid onderzoek werd gestart.
Het graf van Flight Lieutenant Bertram Hall kon vrij snel worden getraceerd en het was de Britse onderzoeker Harry Goldstajn al vrij snel duidelijk, dat Hall zeer waarschijnlijk was vermoord door de lokale politiechef en nazi Heinrich Thiele. Het onderzoek, dat toen op gang kwam wordt uitvoerig door de auteurs beschreven compleet met getuigen verhoren en nauwkeurige beschrijvingen van de personen, die bij deze moord en oorlogsmisdaad betrokken waren. Ondanks de sterke bewijzen dat Thiele zeer waarschijnlijk Bertram Hall had doodgeslagen, nadat hij gevangen was genomen, is hij nooit voor deze moord veroordeeld en stierf hij onbestraft in 1968.
De overige drie vermiste bemanningsleden kwamen nadat hun Lancaster was neergeschoten, per parachute neer in een stadje bij Essen en werden daar gevangen genomen door de lokale politie. Zij werden de volgende dag overgedragen aan militairen van de landmacht, die besloten hen te voet te verplaatsen naar een andere locatie namelijk een luchtmachtbasis bij Mülheim om daar overgedragen te worden aan de Luftwaffe.
Begeleid door twee militairen en hun commandant kapitein Erich Heyer werden de drie Engelse gevangenen te voet verplaatst. Inmiddels had zich zo’n twintigtal bewoners voor het lokale politiebureau verzameld en werden de gevangenen onder luid gejoel begroet, toen zij naar buiten kwamen. Tijdens het afmarcheren werd de scheldende en tierende menigte steeds groter en doordat de begeleiders geen moeite deden hun gevangen af te schermen werden de omstanders steeds gewelddadiger en handstastelijker.
Dit resulteerde in een dramatische lynchpartij, waarbij de Britse luchtmacht militairen werden gedood en over de leuning van de brug gegooid op een lager gelegen spoorlijn, waar zij net overheen liepen. Nadat zij door de Duitsers, die bij de lynchpartij aanwezig waren, van hun kleren en bezittingen waren beroofd, werden zij in een riviertje gegooid.
De Britse onderzoekscommissie, die na het einde van de oorlog deze misdadige moordpartij onderzocht, bracht binnen een jaar de verdachten voor de rechter. Ook dit onderzoek, alsmede de getuigen verklaringen wordt, uitvoerig beschreven. Zeven burgers en de drie militaire begeleiders werden in staat van beschuldiging gesteld. In deze zaak werden uiteindelijk drie personen ter dood veroordeeld en opgehangen.
Daarna moesten de graven en de lijken van de vermoorde luchtmacht mensen nog getraceerd worden en ook dit bleek een moeilijke en complexe zaak. In dit boek wordt vooral het onderzoek en de rechtzaak met betrekking tot de drie gedode en beroofde Britten zeer uitvoerig behandeld, alsmede de nasleep en de zoektocht naar de graven van de militairen.
Wat betreft de inhoud van het boek is een betrekkelijk klein gedeelte gewijd aan de voorbereidingen en de daadwerkelijke raid op Essen en beslaat het onderzoek en de recht zaak het allergrootste gedeelte. Voor mijzelf en luchtvaart liefhebbers minder interessante lectuur, maar des te meer voor mensen die belangstelling hebben voor de juridische kant van de opsporing, onderzoeken en berechtingen van oorlogsmisdaden begaan door de Duitsers. Een aantal zwart wit foto’s van de vermoorde bemanningsleden en de omgeving waar dit alles plaatsvond zijn in het boek opgenomen.
Geef een antwoord