Ik kan rijden….Ik kan bootje varen…Ik kan…vliegen! ….Als je de titel van dit boek alleen zou horen, dan denk je dat dit boek onderdeel uit maakt van een reeks 
leesboekjes voor groep 4 van de basisschool. Niets is minder waar, al zou het boek veel kids op de basisschool op een manier enthousiast maken voor een leven in de vliegerij.
Jeroen Komen is lid van Vliegclub Hilversum en heeft de afgelopen jaren heel Europa rondgevlogen op weg naar allerlei vrienden en meetings. In het boek zit een kaartje met zijn bestemmingen en dat kaartje ziet er iets avontuurlijker uit dan het bestemmingenplaatje van ondergetekende reviewer! Dat ‘avontuur’ ervaar je door het hele boek heen door de vliegtochten die beschreven worden, zijn ontmoetingen met locals en de mooie foto’s. Hij schroomt hierbij niet om zich kwetsbaar op te stellen waar het gaat om de inschattingsfouten die hij maakte tijdens het vliegen t.a.v. bijvoorbeeld benzineverbruik of luchtruim. We kunnen dus leren van zijn blameren.
Het boek is 143 bladzijdes dik, gemaakt van degelijk glanspapier en heeft een harde kaft. Als je het boek in je handen hebt, dan heb je ook echt iets vast. Het bevat vier hoofdstukken die gaan over het ‘instappen’ en de vluchtfases ‘opstijgen’, ‘onderweg’ en ‘landen’. Langs deze lijn bevatten de hoofdstukken allerlei verhalen van zijn belevenissen gecombineerd met informatie over de vluchtfase afgewisseld met veel mooie zelf gemaakte foto’s. Die foto’s zijn gedeeltelijk -zeg maar- vlieg(tuig)foto’s, maar ook allerlei mooie structuren op het aardoppervlak gemaakt door de natuur en de mens komen voorbij. Jeroen Komen is gebiologeerd door het landschap, door wat de natuur hier zelf in doet en de mens, haar functionaliteit en schoonheid. De lay out van het boek is erg mooi. De taal is lekker leesbaar en goed afgestemd op de lezer die tegenwoordig vaak geen zin heeft in lange lappen tekst.
Tussen de vliegverhalen door bevatten de hoofdstukken allerlei informatieve ‘intermezzo’s’ over zaken als bijvoorbeeld ‘staartnummers en call signs’, de ELT, radar en transpondergebruik, de wijze waarop je een noodlanding maakt, etc, afgewisseld met quotes en stukjes belevenis van zijn passagiers. Ik vond het wel mooi hoe de schrijver beschrijft hoe hij al vliegend boven Duitsland emotioneel werd bij wat meta-bespiegelingen -mijn woord- over de communicatie met en aansturing van het vliegverkeer vanuit iemand achter een radarscherm op de grond. Ook de verhalen over vliegen tussen en door de wolken heen en in de Alpen vond ik interessant, maar ook dusdanig beschreven dat er wat van te leren valt.
Als je naast via deze review nog op een heel andere indruk wil krijgen van het boek, dan kun je op Youtube zowaar een originele TED-talk vinden van de schrijver waarbij hij zijn vliegavonturen voorbij laat komen gecombineerd met enkele interessante bespiegelingen op de ordeningen die je terug vindt in het landschap en wat we hiervan kunnen leren. Je kunt de talk vinden met de zoekwoorden ‘flying not braking’ of gewoon met ‘Jeroen Komen’.
Al met al een origineel boek van een originele piloot. Bovenal inspireert het boek de VFR-vlieger weer eens wat verder te vliegen dan een rondje om de kerk of net over de grens. Meer luchtvaart kun je in boekvorm niet kopen!
PS Jeroen, ga je je linker deur nog zoeken in Moldavië?! Zo ja, laat even weten, dan ga ik met je mee…couchsurfen!
Geef een antwoord