Dit boek is de kat op het spek binden! …Ongeveer 30 jaar geleden in mijn spotterdagen was ik enkele jaren regelmatig te vinden op RAF Wildenrath, 
gelegen in West-Duitsland, ten westen van het Ruhr-gebied. De Lightnings waren er uitgefaseerd en er werd gevlogen door het 19e en het 92e squadron met…Phantoms! Daar ontwikkelende ik een grote voorliefde voor de Phantom, de RAF en het vliegen uberhaupt. En laat Dave Gledhill er ook rondgevlogen hebben in de tachtiger jaren, net voor mijn tijd helaas. En dan komt dit boek lekker hard en ‘low’ binnen!
Dit is niet zomaar een boek over de Phantom-straaljager als zodanig. Dave Gledhill beschrijft vanuit zijn eigen ervaring en loopbaan bij de RAF over de rol van deze straaljager en wat dit betekende voor de dagelijkse praktijk van de crews die vlogen met de Phantom en de mensen die dit mogelijk maakten. Dave Gledhill doet dit vanuit zijn hart, vanuit zijn eigen ervaringen als navigator, met passie en respect waarbij hij het blameren van zichzelf niet schuwt. Mooi!
De schrijver had al een vliegbrevet vanaf zijn 17e jaar. Daarna nam vanaf 26 maart 1976 de Phantom Dave in beslag. Op die dag nl, vloog hij er als navigator voor het eerst mee samen met zijn Wing Commander van 228OCU (Operational Conversion Unit) op RAF Coningsby. Het ging allemaal erg snel en Dave heeft er nu nog slechts vage beelden van. Zo veel indruk maakten de veelheid aan facetten van het vliegen in een Phantom op hem. Dat kan ook niet anders als je daarvoor op de Varsity, Dominie en 12 uur op de Jet Provost hebt mogen oefenen.
Dave Gledhill laat in dit boek alle facetten aan bod komen van de Phantom binnen de RAF. Van de cockpit tot bewapening en van opleiding tot Quick Reaction Alert en van -uiteraard- de Phantom in RAF Duitsland, de Falklands en Middenlandsezee gebied tot het bijtanken in de lucht. Hij doet dit met exact genoeg detailisme, niet te veel en niet te weinig en alles gezien en beleefd door hemzelf. De schrijver verhaalt prettig ‘organisch’ en het boek is heel goed leesbaar voor zowel de lezer die al goed in de stof zitten en hen voor wie dit niet het geval is. Er zijn allerlei mooie details van het vliegen en in het bijzonder de Phantom beschreven. Zo heb ik genoten van de beschrijving van de nachtlanding op Mount Pleasant op de Falklands waarbij een overshoot gemaakt moest worden omdat de spanning van de apparatuur van de luchtverkeersleiding er kort af ging en daarna geland werd met de arresting gear waarna de Phantom na 600ft stil stond. Ook mooie informatie over de Quick Reaction Alert-missies (QRA) die soms wel 7-uur duurden vanuit Leuchars naar het gebied tussen IJsland en de Faroer- eilandenen die zich altijd aandienden net voor de lunch of net na een uitgebreide koffie. -) Dave Gledhill zou jaren tevergeefs ‘Q-zitten’ totdat hij een keer vanaf Cyprus tijdens een detachement met nep munitie gescrambled werd voor twee IL38 ‘Mays’. Dan heb je het toch ergens voor gedaan!
Over de tijd op Wildenrath -jaren tachtig- vertelt de schrijver interessante details die onder andere ook gaan over de ‘culturele lastigheden’ tussen 
kantoor- en vliegend personeel, de kleur verf van de gebouwen, het feit dat de Phantoms de 3e lijns verdediging vormden na de Hawk- en Nike- raketten (nooit zo over nagedacht toen!), de talloze oefeningen en het laagvliegen. Ergens in 1987 schat ik, zou ik trots met twee vrienden van 17 in de crewroom op de grote rode rode stoelen zitten en thee drinken uit de grote mokken van de crew. Even later taxieden twee Phantoms en twee Belgische F-16’s voor onze neus weg om te vertrekken voor een dogfight. Ik weet het nog exact! Uiteraard waren mijn ouders die ochtend voorafgaand aan het basisbezoek gebeld door de security van RAF Wildenrath met de vraag of het kon kloppen dat onze namen in hun systemen zaten en hoe dat precies zat! De processen van de afdeling Security aldaar klopten in ieder geval!
Het goed ingebonden boek met 286 pagina’s met letters in de juiste puntgrootte bevat een grote hoeveelheid goeie foto’s in kleur en zwart die gedeeltelijk door de schrijver zelf gemaakt zijn en geprint zijn op goed papier. Het zijn foto’s van Phantoms in actie en op de grond, onderschepte Russische kisten, raketten, cockpit, doelspelende Canberra’s, laagvliegen en gebruikte vliegkaarten, etc, etc. Deze talloze foto’s vanuit de RAF-wereld zelf maken het boek helemaal af.
Dave Gledhill vestigt zich met dit boek toch echt bij de betere schrijvers van luchtvaartboeken. Great job and ‘watch six’!…en dan is dit nog maar zijn eerste boek!!
@ Foto’s geplaatst met toestemming van de auteur
Geef een antwoord