De titel van dit boek doet vermoeden dat het vooral voor vliegers geschreven is. Als je het boek daarvoor koopt kom je bedrogen uit. Het boek is het meest uitgebreide ‘luchtoorlog-geschiedenisboek’ dat ik tot op heden in handen heb gekregen en gaat van start in de nadagen van WO I en ‘vliegt’ door tot in de Koreaanse oorlog. Zowat alle vliegtuigtypen van aan Britse en Duitse kant “meevliegende” naties (opvallende uitzondering: Fokker) worden zowel technisch als operationeel onder de loep genomen. Ook de ontwerpers van de vliegtuigen en het krachtenspel waarbinnen ze hun ontwerp tot seriebouw wisten te brengen komt uitgebreid aan bod.
Voor elk wat wils moet David Owen voor ogen hebben gestaan toen hij dit boek schreef. Wat als consequentie heeft dat je het selectief moet lezen, anders ga je kopje onder in voor jou minder aansprekende details. Centraal staan wel de in de titel genoemde Spit en BF 109, die alleen al uniek zijn omdat ze elk, met aanpassingen, gedurende heel WO II top of the pop jachtvliegtuigen bleven. Deze ontwerpen waren zo aan elkaar gewaagd dat het echt van de kwaliteit van de vlieger afhing wie een dogfight overleefde.
Daar mijn persoonlijke belangstelling vooral uitgaat naar krijgshistorie, heb ik me in het bijzonder op die hoofdstukken van dit boek gericht. Interessant in dit kader is bijvoorbeeld het relaas over de Duitse bemoeienis met de Spaanse burgeroorlog. Daar kregen de Duitsers de kans om hun splinternieuwe BF 109, nog met 2-bladige houten propeller, uit te testen tegen het modernste Sovjet jachtvliegtuig, de Polikarpov I-16. Snel werd duidelijk dat niet alleen het vliegtuig maar ook de operationele inzet ervan het verschil maakten. Werner Mölders maakte hier de stap van de Kette naar de Rotte, het loslaten van in strakke formatie vliegen waarbij de wingman zijn leader moest volgen, naar een veel lossere formatie waarbij vooral rondom kijkend naar belagers gespeurd werd. Die les heeft de Duitsers vooral in het begin van de Battle of Britain veel voordeel opgeleverd ten opzichte van de aanvankelijk nog in strakke formaties vliegende Britten.
Een zijstapje naar de techniek: bij de BF 109 zat de vlieger vanwege het hoog geplaatste voetenstuur hoger met zijn benen t.o.v. zijn zitvlak dan zijn collega in een Spit. Dat leverde betere g-kracht bestendigheid op voor de BF 109 vlieger! De doorontwikkeling van beide hoofdrolspelers , maar ook van veel andere belangrijke vliegtuigtypen, zoals de Focke Wulf 110 en de North American Mustang P 51, komen uitgebreid aan bod, zowel in technische zin als de operationele inzet ervan. Ook aan de mannen die de ideeën voor verbeteringen aandroegen en de uiteindelijke beslissers daarover komen in beeld. Achteraf kijkend wordt ook helder dat lang niet elke verandering een verbetering was. Het krijgsbedrijf is een meedogenloze leerschool! De aankleding met veel boeiend fotomateriaal maakt het een aantrekkelijk boek om in handen te hebben. Voor de prijs van GBP 25.- ( USD 44,95) mag dat ook wel. Al met al een boek wat je niet gemakkelijk loslaat als je er eenmaal aan begonnen bent!
Geef een antwoord