Boekbespreking Verhaaltjes blijven komen- Jan Algera
Dit is het derde boek op rij van Jan Algera met een bundeling van waar gebeurde anekdotes uit de vliegerij. De gebeurtenissen zijn allemaal op schrift gesteld door Nederlandse vliegers en aanverwanten en spelen zich af over de hele wereld. In totaal zijn het er 201 -jawel!- van 32 schrijvers die schrijven vanuit de zweefvliegerij, commerciële luchtvaart, general aviation, luchtmacht, luchtverkeersleiding en ander grondgebeuren.
Dit leuke boekje telt 228 pagina’s met nog wat bijlagen er achter aan en bestaat uit korte en iets langere verhaaltjes al dan niet voorzien van foto’s. Wat ik vooral leuk vind aan dit concept is dat het super aansluit op A) de man en B) de tijdgeest van vandaag. Waarom? A) Mannen zijn vaak visueel ingesteld en dan helpen die foto’s en B) in deze tijd met van alle kanten bergen informatie die op een dag op je afkomen, is het gewoon lekker dat je in dit boek binnen een halve of een hele minuut of misschien wel maximaal twee klaar bent met een verhaaltje en dan nog meestal hard moet lachen ook.
Zo vind ik het verhaaltje over de Canberra en de vieze boekjes grote humor. Ik zie het zo gebeuren allemaal en bijzonder ook van de cameraman die –al vliegend en filmend- achter op de openstaande laadklep van een Herk op z’n schouders getikt werd met de mededeling dat ie niet aangelijnd/ gezekerd was! En helemaal belachelijk is het verhaal over een straaljagerpiloot die met 800km/uur de weg kwijt raakt boven Noord-Duitsland. Ik dacht dat onze KLu- jongens konden navigeren! (Sorry Martin!) Hebben we het nog niet gehad over die kotszak met pis die maar niet door het raampje van de cockpit naar buiten wilde….en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ook dit boekje is een Martin Leeuwis-productie en als je het boekje zoekt vind je het o.a. via www.luchtvaartverhalen.nl. Jan, Martin; wanneer komt de volgende editie?!…ze zoeken overigens nog nieuwe verhaaltjes! Insturen dus!
Tjaa, ook straaljager piloten moeten navigeren leren…En dan kun je de weg wel eens even kwijt raken. Maar vrij vlot weer terug gevonden, toch?
Ik kan me er alles bij voorstellen dat het met 800 iets anders gaat dan bij de 150 die ik gewend ben! …Ja heel vlot! Groeten, Rene