Bij dit boek over Howard Snyder, die tijdens WWII piloot was op een B-17 van de 8ste Amerikaanse Luchtmacht zat een kaartje van de schrijver Steve Snyder zoon van Howard Snyder met de woorden: ‘It’s our duty to remember never forget’. Vertaald betekent dit: “ Het is onze plicht te herinneren en nooit te vergeten”.
Dit boek gaat verder dan alleen de gebeurtenissen rond Howard Snyder in de luchtoorlog, maar beschrijft ook de organisatie en de mensen van de ondergrondse in België en Frankrijk die deel uitmaakten van de vluchtroute naar Spanje. Deze vluchtroute werd door de overlevenden van de crash van de Susan Ruth gebruikt om uit handen van de Duitsers te blijven wat maar deels lukte.
Het verhaal is gebaseerd op het handgeschreven dagboek van Howard Snyder, waarvan ook delen in het boek gepubliceerd worden. Het begint met de jeugdjaren van Howard en zijn opleiding als vlieger bij de Amerikaanse Luchtmacht. Daarna zijn periode in Engeland, waar de 8ste Amerikaanse Luchtmacht was gestationeerd en van waaruit Duitsland overdag werd bestookt met B-17 en B-24 bommenwerpers. De menselijke kant van zijn mede bemanningsleden en allen met wie hij in aanraking kwam wordt uitvoerig belicht en ook hun sociale activiteiten.
Het mooiste gedeelte vond ik zelf het deel waarin de opleiding en het opbouwen van de ervaring wordt beschreven. Het duurde gemiddeld zo’n twee jaar opleiding 
voordat een bemanning aan zijn oorlogstaak kon beginnen. Ook de verschillende taken van zijn bemanningsleden en de dagelijkse oorlogsroutine komt ter sprake. Verder komen natuurlijk uitvoerig zijn belevenissen tijdens de bombardementsvluchten aan de orde, die eindigen met het neerschieten van de Susan Ruth boven België. Wij volgen hem en zijn bemanning, waarvan 2 leden de crash niet overleefden op hun onderduikadressen in België en hun verdere avonturen op de vlucht voor de Duitsers.
Het lijkt soms op een spannend jongens verhaal, maar de dood lag steeds op de loer. De mensen, die hen onderdak verleenden werden geëxecuteerd als zij gepakt werden en ook werden bemanningsleden bij ontdekking terechtgesteld, zoals blijkt uit het boek. Het sociale karakter van Howard Snyder uit zich in de persoonlijk brieven aan zijn vrouw en zijn contacten met zijn mede bemanningsleden tijdens en na de oorlog. Kortom dit boek beschrijft diepgaand met behulp van zijn dagboek zijn avonturen voor en na de crash. In de laatste hoofdstukken komt de algemene oorlogssituatie van de laatste twee jaren van de oorlog aan de orde en de periode na de bevrijding toen Howard Snyder terugkeerde naar zijn vrienden in België, die hem onderdak hadden verleend.
Dit prachtig gebonden boek met goudsnede op de omslag (waar zie je dat nog?) is een mooi en goed gedocumenteerd verslag over de luchtoorlog boven Duitsland en de gebeurtenissen van de bemanningsleden na het neerschieten van hun vliegtuig. Het bevat veel originele zwart-wit foto’s uit die periode alsmede vele kopieën uit zijn dagboek. Een waar familiedocument waarmee de schrijver zijn vader eert maar ook de andere heldhaftige bemanningsleden van de Susan Ruth (de naam van zijn vrouw), waarvan 2 leden ook hun leven gaven voor de bevrijding van Europa.
Dank zij het dagboek van Howard, de vele interviews met de ondergrondse leden, die de bemanningsleden hebben geholpen en een heleboel research een prachtig document. It’s Our Duty To Remember Never Forget. Voor onze jonge generatie geen overbodige leuze.
Geef een antwoord