De appetijtelijke omslag van het boek – het frontaanzicht van een aangeschoten Lancaster boven één van de Duitse dammen met brandende motor- lachte mij wel toe, maar geruime tijd heb ik het boek laten liggen. Wéér zo’n ondoordringbaar geval met de ontwikkeling van de Lancaster uit de Manchester en daarna de evolutie van Mark I naar Mark ‘zoveel’ met allerlei technische uitleg, dacht ik. Een vooroordeel waarmee ik de plank geweldig mis sloeg!
Bowman laat in zijn boek de jongens (nu 90 jaar en ouder…) aan het woord, die de Lancaster hebben gevlogen en het hebben overleefd. Je vliegt met de crew mee voor een raid op Berlijn of één van die andere steden, die ’s nachts werden gebombardeerd door de Engelsen en overdag door de Amerikanen. De typische geur in de cockpit, een mengsel van verbrande olie en leer, kun je haast ruiken. Je hijst jezelf in je Irving vliegjack, hang je May-West losjes over je schouder en stap met je gevoerde vlieglaarzen de kist binnen. Je zoekt je plek in de turret, achter de .50 machinegeweren die je bemant of je kruipt over de main-spar richting cockpit om vanuit die positie een nachtelijke bombardementsvlucht mee te maken. De vier Rolls Royce Merlins komen rook brakend tot leven en na alle checks geeft een groene Aldis lamp de take-off klaring. Een ‘tour’ bestaat uit 30 vluchten en veel crews komen niet eens toe aan de helft van dit aantal. Stoelen in de mess blijven leeg als wèl teruggekeerde bemanningen na thuiskomst worden getrakteerd op een echt Engels ontbijt met bacon and eggs. Er zijn diverse vijanden: flak, nachtjagers, maar ook het weer (ijsafzetting) en de techniek. Als bepaalde instrumenten niet werken en een gevaar vormen voor de crew keert men onverricht ter zake terug naar de basis, na eerst de meegevoerde bommen in de Noordzee te hebben gedropt. ‘Boomerangen’ noemen de jongens het. Sommige crews zijn zó jong dat hun gemiddelde leeftijd amper boven de 22 uitkomt.
Er komen veel bemanningsleden aan het woord, ook zij die moeten springen omdat hun kist niet meer in de lucht te houden is. Er zijn wonderbaarlijke verhalen bij van uit de kist geslingerde jongens, die wakker worden in een ziekenhuis en ook kippenvel veroorzakende ontsnappingsverhalen. Er worden zelfs helderziende media van stal gehaald, die achteraf akelig precieze, akelige voorspellingen doen. Wijnliefhebbers kennen het fenomeen ‘omfietswijn’, dit boek is voor luchtvaartliefhebbers een ‘omfietsboek’. 256 Pagina’s vol avontuurlijke luchtvaartbelevenissen. Het verzamelen van alle gegevens van niet alleen Britse bemanningsleden, maar ook Yanks, Aussies en Kiwi’s zal enige tijd in beslag hebben genomen. Zelfs de Duitse kant wordt belicht door Heinz-Wolfgang Schnaufer, piloot van een nachtjager, een ace die uiteindelijk 121 overwinningen boekt.
Het laatste hoofdstuk sluit af met de komst van de Duitse straaljager de Me 262. Luitenant Herbert Altner doet verslag van de snelle jagers die aan het eind van de oorlog worden ingezet tegen de geallieerde bommenwerpers. Een zeer aan te bevelen boek!
Geef een antwoord