Zoals we dat van Harpia Publishing kennen, is ook dit een schitterende publicatie geworden. Dit boek focust op de staat van zijn van de Chinese zeestrijdkrachten en haar bijbehorende luchtvaarttuigen anno voorjaar 2018.
Het 94 bladzijdes tellende boek heeft een logische opbouw die start met een kort stuk historie en toekomst, gebruikte symbolen op vliegtuigen en 
opbouw van de registratienummers en daarna gaat het dan ook echt over alle soorten vliegtuigen waar momenteel gevlogen wordt, bewapening, opleiding van piloten, ontwikkelingen op het gebied van vliegdekschepen en de beschrijving van de verschillende commando’s (o.a. hoofdkwartier, en dan oost, zuid en noord command). Waar het gaat om het waarheidsgehalte van de informatie maakt de schrijver een aantal voorbehouden omdat de hele zeestrijdkracht in verandering en ontwikkeling is en er 
daarnaast nog al wat ‘fake news’ en bewerkte foto’s de ronde doen over de Chinese Defensie.
In ieder geval kunnen we vaststellen dat de schrijver diverse recente bronnen gebruikt in de vorm van boeken, fora en websites en dan neem ik de inhoud graag voor waar aan! Harpia boeken staan voor mij tot nu toe symbool voor goed beeldmateriaal gecombineerd met (beter dan) goede kaartjes en een kort maar krachtige onderbouwing en dat is ook nu het geval! Vooral van de kaartjes ben ik gecharmeerd. Er staan er meerdere in en fungeren tevens als soort van infographic. Ze laten o.a. de vliegrange zien van de verschillende vliegtuigtypes vanaf de diverse bases aan land in de context van de omringende landen en (in wording zijnde) eilanden. Dat geeft een mooi beeld van de huidige situatie in die regio en de dreiging die daar van uit gaat uit en ook de mogelijkheden voor de zeestrijdkrachten met hun vliegtuigen. Ook de geopolitieke ontwikkelingen en Chinese belangen zoals o.a. de handelsroutes naar het Midden Oosten en Afrika komen aan bod en voor mij is het dan ook een buitengewoon informatief boek.
Er staan allerlei interessante details in zoals bijvoorbeeld dat de Chinezen te weinig vliegtuigen hebben voor opleiding, maar ook dat men er 
tegelijkertijd denkt volwaardige piloten af te kunnen leveren na 7 jaar vliegen in plaats van de meer realistische 10. Opleidingsprogramma’s worden ingekort de laatste jaren. Geschat wordt dat piloten gemiddeld 125 uur per jaar vliegen. Ook valt te lezen dat verondersteld wordt dat de meeste squadrons slechts 3 dagen per week vliegen met missies van gemiddeld 45 minuten. Meer nadruk ligt er bij de Chinezen nu ook op het zelf maken van vluchtplannen in plaats van het vliegen op basis van plannen die door de staff gemaakt zijn. Heb persoonlijk nog nooit gehoord dat bij westerse luchtmachten vlieg- en navigatieplannen door anderen dan de crew zelf gemaakt worden. En zo kan ik nog wel even door gaan met interessante feiten.
Al met al een mooi boek dat gedrukt is op goed papier met talloze kleurenfotos en samen met de andere boeken van Harpia is deze serie wat mij betreft de beste die momenteel te koop is. Een zeer boekenplankwaardig boek dus.
Geef een antwoord